Osobiście bardzo dla mnie ważny. Pojawił się nieoczekiwanie i pozwolił mi uwierzyć, że mogę robić to, co najbardziej kocham – odważnie. Wielokrotnie słyszałam, że słowo „arteterapia” straszy, bo w sobie ma „terapię”, a to tak mało fajne, więc może zmień, ukryj? Zajęcia z fotografii są w porządku, ale odpuśćmy elementy arteterapii. No chyba, że to ośrodek terapeutyczny – wtedy śmiało.

Tym razem było inaczej. Nie pamiętam dokładnie, kiedy i jak odezwała się do mnie Marta Kozłowska z pytaniem o warsztaty. Wiosną chyba to było. W każdym razie zaproponowałam moje dwa ulubione – arteterapeutycznie rozwojowy DROGA DO SIEBIE, które tworzę i prowadzę z Iwoną Centką oraz PODSTAWY FOTOGRAFII Z ELEMENTAMI ARTETERAPII, moje ukochane, autorskie i bardzo osobiste wprowadzenie w świat fotografii. Zgodziła się na oba. Byłam zachwycona i przeszczęśliwa, choć o festiwalu wtedy jeszcze nie wiedziałam nic.

No, ale czasami się tak dzieje, że coś ma się pojawić. Wystarczy zaufać i dać się poprowadzić intuicji, choć mam w tym temacie ogromne opory. Lubię sobie pokontrolować sytuację (do czego przyznawać się bynajmniej nie lubię), a tu się nie dało, ale o tym za chwilę.

Jeszcze chcę wspomnieć o Ani Trafisz, która zaprosiła mnie do czeskiej Pragi, by zrealizować tam warsztat arteterapeutyczny w ramach cyklu spotkań „Praga jest Kobietą”. Ja jej opowiadam, że co jakiś czas słyszę, że to, co robię podobne jest do książki „Droga artysty”, więc przeczytałam i ma to sens, a Ania mi mówi, że książka zmieniła jej życie i że będzie w Krakowie ODWAŻNY FESTIWAL KREATYWNOŚCI zainspirowany książką, a ona weźmie udział w wystawie DROGA ARTYSTY, która go otworzy. Nieźle, prawda? Synchroniczność 😉 a wystawa i otwarcie – piękne!

No, ale wracam do braku kontroli, a przy okazji siły wrażliwości, zaufania i odwagi. Pewnych sytuacji nie da się przewidzieć. Gdy szwankuje zdrowie wszystko inne staje się mniej ważne. Człowiek się zatrzymuje, czasem zastyga, cierpi, zmienia się i zdrowieje w tempie, które jest najniewłaściwsze i nie ulega żadnym ponagleniom. Wszystko w swoim czasie i my miałyśmy taki czas w naszym duecie DROGA DO SIEBIE. Zmienia się wtedy perspektywa, bardzo. Każda z nas w tym czasie przed festiwalowym dotknęła czegoś bardzo ważnego, inaczej i w innych obszarach. Może potrzebowałyśmy jeszcze lepiej siebie poznać? Razem i osobno. Sprawdzić siebie w delikatności i otwarciu, a nawet osłabieniu. Na warsztacie, szczęśliwie, pojawiłyśmy się obie. Nie było przestrzeni na karmienie ego, nakładanie masek. Była wrażliwość i szczerość. Chyba jeszcze nigdy nie byłam tak bardzo odsłonięta. Nie bałam się już. Za to cieszyłam się bardzo, że jestem, właśnie tam, z ludźmi, którzy w tamtej chwili byli bardzo mi bliscy – cudowni 🙂

Po warsztacie Iwona udzielała jeszcze konsultacji z doradztwa zawodowego, otulona czułą opieką organizatorów i pięknych ludzi, którzy do niej przychodzili, a wieczorem odstawiłam ją na pociąg, by następnego dnia poprowadzić warsztat już sama, a jednak nie do końca sama 😉

Hm, wygląda na to, że gdy pojawia się gotowość to wszystko zaczyna sprzyjać. Mój warsztat – bardzo mi bliski, autorski PODSTAWY FOTOGRAFII Z ELEMENTAMI ARTETERAPII poprowadziłam przy wsparciu przyjaciółki Agaty Brzóski w roli asystentki, a nawet modelki. Ogromna wdzięczność i radość, że mogłam właśnie tak 🙂

Takie wydarzenia, ludzie, miejsca dodają skrzydeł, więc wracam do Krakowa, by towarzyszyć przy kolejnym wydarzeniu w ramach festiwalu, a mianowicie PSYCHOFRESKACH autorstawa Agaty Brzóski. Tak, kolejna niekontrolowana synchroniczność bądź przypadek 😉

Do tego, mam nadzieję, że to początek, który się rozwinie. Z ODWAŻNEGO FESTIWALU KREATYWNOŚCI za każdym razem wychodziłam doładowana pozytywną energią, zachwycona Nową Hutą i atmosferą, która tam panowała. Obie z Iwoną uznałyśmy, że Kraków nie jest tak daleko od Warszawy i że mogłybyśmy czasem wpadać 😉 WDZIĘCZNOŚĆ 🙂

Więcej informacji o festiwalu znajdziecie na stronie: https://www.facebook.com/ARTzonaOKN/

http://www.okn.edu.pl/index.php/78-aktualnosci/2816-odwazny-festiwal-kreatywnosci